Een paar maanden geleden zag ik een plaatje op Instagram van Bagan en heb eigenlijk puur en alleen op basis van die foto deze reis naar Myanmar geboekt. Het zag er magisch uit. En zo anders dan wat ik ooit heb gezien. Ik ben niet perse van de oude meuk, maar de foto op insta waarop Bagan stond was liefde op het eerste - digitale - gezicht en hoppa ik had geboekt.
Bagan is een stad slash tempelcomplex van meer dan 2000 monumenten - tempels, pagoden en stoepa’s groot en klein. Waarom zoveel en waarom hier is onduidelijk, aldus mijn reisboekje.
De meeste plaatjes die je online ziet zijn of met luchtballonnen of gemaakt vanuit een luchtballon. Maar aangezien die dingen hier kennelijk nogal vaak neerstorten, en ik de dag ervoor nog aan de schijterij was, besloot ik de ballon te laten vliegen en het complex met de tuktuk te ontdekken.
Wow.
Wow.
Wow.
Bij zonsondergang veranderd continu het licht. En hoe verder de zon zakt, hoe meer tempels je ziet. (In mijn hoofd had ik steeds dat kerstnummer ‘wat een sterren wat een sterren als je heel lang kijkt, dan worden het er steeds maar meer.’
Woorden schieten te kort.
Pffffft.
Benieuwd naar mijn andere foto’s van Myanmar?
Hier vindt je mijn favoriete zonsondergangen, de vervallen gebouwen van Yangon en de prachtige inwoners van Myanmar.
---
DISCLAIMER: Dit stukje is getypt door een halve dyslect met-zonder lenzen in, dus tiepfoutjes zijn onvermijdelijk. En ik heb even veel liefde voor d’s als voor t’en, dus gebruik ik die te pas en te onpas. Mijn blog. Deal with it. Kusje!