Holi shit in India

‘Pas op voor de koeienpoep!’, zei onze lokale gids in Varanasi, ‘maar als je er toch in staat, geen probleem! Koeien zijn in India heilig dus de vlaai ook.’ Holi shit, maar dan in het eggie. 

Varanasi, één van de meest heilige steden in het hinduisme. Een stad aan rivier de Ganges die chaotisch, magisch en intens is.

Pilgrims bezoeken de spirituele stad dagelijks in bosjes en aan de rivier worden de hele dag door mensen gecremeerd. En public. Hun as gaat het heilige water in. De armen die geen brandhout kunnen betalen, ‘dumpen’ gewoon het hele lichaam van hun dierbare in de rivier. In hetzelfde water wassen, baden, poepen en vissen de mensen. Ohh en had ik al vertelt dat ook elke dooie koe gewoon de rivier in wordt gepleurt? Logisch wel, heilig dier en heilige rivier. 

Ik schrijf het nu wat lachoniek op maar als je er zo met je neus bovenop staat dan is het bijzonder en indrukwekkend. Het ritueel, de kleuren en... de geuren. De ‘ghat’ waar wij keken waren meer dan acht brandplekken en lagen minimaal vier lijken te wachten. En het ruikt niet naar barbecue kan ik beloven. 

En al die rituelen kunnen natuurlijk niet zonder de heiligmannen, die je op elke straathoek tegenkomt. De echte (die je een blessing geven) en de nepperts (die om money-money-money vragen).

Varanasi bestaat uit meerdere ‘ghats’ trappen naar de rivier waarop het dagelijks leven zich ontvouwt. 

Om pelgrims en de crematiestoeten meer ruimte te geven om bij de belangrijkste ghats te komen, heeft de gemeente een aantal huizen plat gegooid. De ‘gang’ naar de rivier moet er nog komen, tot die tijd zie het eruit als een oorlogsgebied.

Wat kan ik nog meer vertellen over Varanasi? De geiten hebben er kleding aan. 

Varanasi is natuurlijk meer dan alleen een rivier, met fascinerende mensen en architectuur. En hartverscheurend veel bedelaars en mensen die niet meer dan een stuk plastic boven hun hoofd hebben.

En... als je Varanasi een keer wil bezoeken (wat echt een aanrader is!) neem dan oordoppen mee (voor het getoeter van het verkeer) en een mondkapje. Nadat je de zoveelste opa of oma hebt ingeademt willen je longen echt niet meer.

Namaste!