Het is netjes om…
De meeste mensen…
Normaal gesproken ga je...
Ja ja ja, we ‘moeten’ behoorlijk wat.
Onze maatschappij heeft namelijk veel geschreven (niet door rood rijden) en ongeschreven (niet poepen in het zwembad) regeltjes. En mensen creëren ook graag hun eigen regels, om beter vat te krijgen op de dagelijkse gang van zaken.
Denk maar eens na, ik hanteer bijvoorbeeld de ‘ik accepteer geen meetings tijdens de lunch’-regel. Sommige mensen gaan ALTIJD op dinsdag sporten, of drinken niet doordeweeks. Allemaal zelfbedachte regeltjes. Worden we daar gelukkiger van? Of snoert het ons juist (teveel) in?
“Als je loslaat wat je van de maatschappij moet, wat anderen van je vinden, wat je van jezelf moet en waar je bang voor bent - word je dan gelukkiger? ”
De geschreven officiële regeltjes, de wet, snap ik. Verkeersveiligheid en all that. De ongeschreven regels van onze maatschappij, die vind ik moeilijk. Zoals, niet zoenen op een eerste date. (Ook niet als hij leuk is?) Over geld praten is vulgaire. (Hoe fix ik dan die opslag?) Het toetje eet je als laatste. (Ik heb g*dverdomme gewoon trek in taart, nu en niet straks.) Je bent al over de dertig, moet je niet eens aan de man en kinderen? (NEEEE! Laat me met rust. Dank.)
Wat als je de vrijheid die je voelde toen je kind was, eens combineert met de vrijheid die je hebt als volwassene?
Als ik wil ontbijten met ijs en pizza, houdt niemand me tegen. Als ik al spetterend door de regen Disney-liedjes wil zingen, doe ik dat gewoon. Als ik alle radiatoren in mijn huis blauw wil verven, dan koop ik verf. En als ik die man mee uit wil vragen, niet geschoten altijd mis. (Wel meestal mis dus.)
Toch houdt nog te vaak iets me tegen, de ‘dat hoort niet’ of ‘dat is gek’ en ‘dat doen mensen niet’. Dat stemmetje in mijn hoofd. Bang dat ik mezelf een beetje voor lul zet, bang voor een ongemakkelijk of gênante situatie.
Een wijze dame zei laatst: ‘gênante situaties bestaan niet'.
'Zodra het ongemakkelijk begint te worden gewoon direct benoemen wat ‘de olifant in de kamer’ is, dan is het niet meer gênant.’ Ha! Thanks voor het advies Bieb, maar makkelijker gezegd dan gedaan.
Worden mensen dronken zodat ze hun regeltjes kunnen loslaten? Het leven even bij de ballen grijpen, gewoon ergens voor gaan en niet nadenken over de mogelijke consequenties groot of klein. Genieten van het moment en alles eromheen loslaten. Doe je dat ook nuchter? Doe je dat vaak genoeg? Doe ik dat vaak genoeg?
Oke, ik heb eigenlijk de antwoorden niet.
Slecht he? Helemaal tot het eind gelezen, is er geen einde! Geen clue. Geen learning die direct toepasbaar is. Het enige dat ik denk ik wil meegeven is: bedenk eens aan welke regels je je nu houdt die je beperken optimaal te genieten van het leven. Dan doe ik hetzelfde!
---
DISCLAIMER: Dit stukje is getypt door een halve dyslect met-zonder lenzen in, dus tiepfoutjes zijn onvermijdelijk. En ik heb even veel liefde voor d’s als voor t’en, dus gebruik ik die te pas en te onpas. Mijn blog. Deal with it. Kusje!