Mensen die lokaal werken zijn eikels, want als ze ziek worden of ontslag nemen dan, poef, is alles weg. Maar goed, ik ben dus zo’n eikel die lokaal werkt. En de laatste weken kreeg ik bijna dagelijks de melding, ’schijf is vol’.*
Ik werk vanaf mijn desktop. Mapjes in mapjes in mapjes. Heerlijk overzichtelijk. Netjes gedateerd ook, jaarmaanddatum_project_naamfile, zoals het hoort. Dan kan ik alles goed terug vinden. Totdat ik even niets meer kon terugvinden...
Hoe meer je op je desktop bewaard, hoe langzamer het beestje gaat werken. Programma’s beginnen vast te lopen. Files opslaan of ophalen duurt eeuwen. En als je hem nooit opschoont of restart dan wordt het alleen maar erger totdat ‘ie doorbrandt.
Error.
Ja ik heb het nog steeds over mijn mac, maar tegelijkertijd ook over mijn eigen grijze massa. Mijn interne harde schijf is namelijk ook een beetje vastgelopen. Er gebeurde even teveel tegelijk. Error. COMPUTER SAYS NO. ‘Programma’s’ wilde niet meer opstarten en ‘files’ kon ik niet meer opslaan. Aan het einde van de dag had ik geen idee wat ik had gedaan, ik kon het me simpelweg niet herinneren. Ik vergat afspraken, waar ik mijn fiets had geparkeerd of dat ik aan het koken was (tot de brandmelder me er vriendelijk doch dringend aan herinnerde).
We leven in een wereld waar je 24/7 kan werken. Telefoons staan altijd aan, social media gaat altijd maar door. Hoeveel mensen worden wakker en grijpen als eerste naar hun telefoon? Hoeveel mensen verzenden hun eerste mailtje al tijdens het ontbijt.
Nou ben ik ook nog eens zo’n lul die dan in het weekend lekker blogjes gaat zitten tikken, voor de lol. Buiten foto’s gaat maken, om ze vervolgens in te laden in die overspannen mac om urenlang lekker selectie en edit te doen. Oohh en ik ben ook nog even een boek aan het schrijven. De laatste keer dat ik heb gelummeld, gelanterfant, genietsnut, kan ik me niet herinneren. We staan altijd aan. Doelgericht. En door.
“Single zijn is echt HEER-LIJK, geen gezeur dat apple meer aandacht krijgt dan hij. Maar er is dus ook niemand die zegt ‘nu klaar, laptop dicht’ en als incentive een seksmarathon (of een met liefde gekookte maaltijd) biedt. ”
Het komt wel weer goed hoor.
*Ik heb beide computers inmiddels wat liefde en aandacht gegeven. Van mijn mac desktop 34 gig verwijderd en de prullenbak geleegd. Mijn interne harde schijf heeft wat focus gekregen dankzij een goed gesprek met mijn baas, een nieuwe klus om mijn tanden in te zetten en overdracht van wat andere werkzaamheden. Een paar dagen vroeg naar bed, groenten ipv pizza/pasta, retail-therapie (hehe) en een iets lagere alcoholinname, doen ook wonderen.
Ik blijf het moeilijk vinden. Godverdomme, ik vind mijn werk gewoon te leuk. De ene week huppel ik over de Croissette in Cannes, daarna sta ik weer een weekend op Tomorrowland. Even een nieuwe streamingservice lanceren (JUKE!) en straks openen we weer vier dagen een dj-hotel tijdens ADE. Ohh en in oktober natuurlijk de 2e editie van ADNIGHT.
Ik slaap wel als ik dood ben. Nee kut ik bedoel, ik ga even mijn computer uitzetten en een dutje doen. Even offline. Een boomhut bouwen of het volwassenen equivalent daarvan, mijn huis ‘feng shuien’.
---
DISCLAIMER: Dit stukje is getypt door een halve dyslect met-zonder lenzen in, dus tiepfoutjes zijn onvermijdelijk. En ik heb even veel liefde voor d’s als voor t’en, dus gebruik ik die te pas en te onpas. Mijn blog. Deal with it. Kusje!