Na drie jaar het Palais des Festivals te hebben platgelopen, stapte ik dit jaar voor de eerste keer in een vliegtuig richting Cannes zonder festivalpas op zak. De grappenmakers hebben de prijzen met zo’n 75% omhoog gegooid. En waar voorheen de passen al prijzig waren, zijn ze nu très très duur. Daarom ga ik dit jaar uitzoeken hoe leuk CannesLions is zonder pas. Is het een halleluja-zuipfestijn of ligt de inspiratie in Cannes gewoon (voor gratis) op straat?
DAG 1 - MAANDAG 20 JUNI
We* vliegen om 7uur ’s ochtends richting Nice. Belanden rond 11uur op een terrasje in Cannes en hoppa, de eerste fles rosé gaat open. Proost! We komen zonder problemen YouTube Beach (formally known as Google Beach) binnen. We kunnen kiezen tussen een seminar bijwonen en (gratis) smoothies drinken op het strand. Drie smoothies later vertrekken we richting Facebook Beach waar gratis eten blijkt te zijn. Hier komen we zonder pas helaas niet in. En man man man wat is de security streng dit jaar! Complete delen van de boulevard zijn afgezet voor alleen ‘Delegates’.
(*we = Carliscious, Malicious en moi, de dames willen graag anoniem blijven...)
Merde, we hebben honger! Onderweg naar de supermarché, met als doel onze appartement-koelkast te vullen, komen we langs Maison Samsung. Hier is wel gratis eten, en veel, en lekker. En wijn. En cocktails. Score! Ook kunnen we hier VR-surfen. Oehlala!
Na even uitbuiken in ons appartement, is het tijd voor een klein dansje. Om het Openings Gala of Young Lions Party binnen te komen heb je een pas nodig. Hebben wij niet. Maar goede planning is het halve werk, dus we zijn via via op de VIP-gastenlijst terecht gekomen. En het vipgedeelte heeft een gratis bar.
Prima eerste dagje.
DAG 2 - DINSDAG 21 JUNI
Een goed begin is het halve werk, daarom ontbijten we vandaag bij MarketingTribune & Macgyver. Het beste medicijn tegen een kater is hetgeen dat de kater heeft veroorzaakt, dus spoelen we het omeletje weg met een glaasje rosé.
We maken een wandelingetje langs de loketjes van 123rf, MassiveMusic & MediaMonks, JongeHonden en Little Black Book om bandjes op te halen voor de avondfestiviteiten. We drinken een roseetje met de jongens van SpotxChange in het Mariott. En gaan langs bij Track & Fields Hangover Rehab om muziek te luisteren, van het uitzicht te genieten en een snackje te eten. Oke, genoeg sociaal gedrag vertoond, tijd om te testen hoe koud het water van de zee is.
YES! Lee en Roger arriveren in Cannes. Nu al de (walkie) Talk(ies) of the town. Ik neem Lee onder mijn bezielende hoede. Vincento van Ambassadors neemt Lee’s broer Roger op sleeptouw.
We zitten op kanaal 446.03125 mocht iemand mee willen praten.
Een paar uur later komen we er op het JongeHonden feest achter dat walkies talkies een stuk minder praktisch zijn als je elkaar niet kan verstaan vanwege de harde muziek. Enfin. Bij de RA*W afterparty en de Gutterbar kunnen we elkaar wel verstaan, maar dat kan ook komen omdat Lee en Roger op drie meter afstand van elkaar staan. Ze hadden van pas kunnen komen om de bewaking van het Martinez te ontwijken, toen we met een select groepje besloten het uitzicht vanaf het dak te bewonderen. De securité vindt echter onze mission impossible niet hun aandacht waard. En. (Helaas) Terecht.
Om 5 uur ’s ochtends sluit (!) de Gutterbar en komt langzaam de zon weer op, tijd om het appartement op te zoeken.
Voordat ik mijn bed induik heel even terug naar de vraag van deze blog. Is Cannes een halleluja-zuipfestijn of ligt de inspiratie gewoon (voor gratis) op straat? De inspiratie is er zeker, maar tot nu toe blijkt vooral de rosé door de straten te stromen die wij bewandelen.
DAG 3 - WOENSDAG 22 JUNI
Na 1,5 uur slapen gaat de wekker. We gaan ontbijten met JCDecaux die een paar Von Dutch speedboatjes heeft gehuurd. Samen met Kokoro, JWT en XXS zwemmen we in azur-blauw water waardoor het meteen weer duidelijk wordt in welke regio we ookalweer zijn. Er heerst een jubelstemming omdat JWT hard op weg is het Nederlands record Leeuwen te verbreken. Goede gesprekken, ijskoude jus d’orange en croissants > j’aime j’aime la vie.
Na te zijn opgedroogd neem ik een kijkje bij ADCN’s Creative Battle waar Nederland natuurlijk België afdroogt. En daar moet op gedronken worden.
In Cannes kan je als bedrijf verschillende soorten dingen doen, zoals seminars hosten of een feestje geven. 123rf pakt het heel slim aan, ze weten dat Cannes een feestjes-marathon is en organiseren daarom een Pitstop Party. Een heel kort feestje waar je binnen kan poppen om snel een goede bodem leggen voor de avond. En. Dooooorrrrr.
De Pitstop doet ons goed, maar die 1,5uur slaap begint nu toch wel zijn tol te eisen. Tja, wij worden natuurlijk ook een dagje ouder. We doen een powerdutje in ons appartement om fris het experiment van MassiveMusic en MediaMonks binnen te stappen. Op het dak van het Palais des Festivals verdeel mijn tijd tussen mijn benen uit mijn lijf dansen en ADNIGHT pitchen bij dronken bureau-eindbazen. Aan het einde van het feestje heb ik vijf enthousiaste CEO’s.
Later op de avond dromt tout dronken reclamevolk weer samen bij de Gutterbar, in de goot naast en voor het Martinez hotel. Ik probeer de Nederlands een beetje te ontwijken en juist andere nationaliteiten te sparen.
DAG 4 - DONDERDAG 22 JUNI
De tijd vliegt voorbij, vandaag word het echt tijd op zoek te gaan naar snoeiharde inspiratie. We beginnen bij de Embassy of Dutch Creativity, een initiatief van de ADCN, IAA en OrangeLions. De Embassy laat aan Cannes zien hoe tof NL is. Als Nederlander mag ik eigenlijk niet naar binnen, omdat ik natuurlijk al weet wat ons kikkerlandje allemaal in zijn mars heeft. Ik doe het toch, maar de beach cabana is het zo warm dat we na vijf minuten vertrekken om een ijsje te gaan eten.
Poging twee. Bij het Spotify House hosts Contagious Nick Parish een talk met de bright minds van AirBnB, Spotify en StinkDigital. Het onderwerp is ‘Do we know too much?’
Hier worden slimme dingen gezegd, zoals ‘Data is just not as smart as it should be and this is because the people interpreting data are not doing a good enough job.’ Auch. Mark Pytlik, Stink’s CEO, vervolgde met ‘Data can either fuel creativity or data can be used to make creative decisions. However with the lather you then miss human intuition.’ Er wordt verder gepraat over hacker/maker filosofy, programmatic en AI versus data. Heerlijk.
Een mooi voorbeeld van hoe data nu verkeerd gebruikt wordt is als je bijvoorbeeld schoenen online koopt. De twee daaropvolgende weken wordt je online achtervolgd door een banner met die schoenen. Stel je voor als dit zou het echte leven gebeuren en de schoenverkoper begint je te stalken. “Intentionally is the new frontier in data”, stelde Alex Bodnam Global CD van Spotify. Die bak met data moet eigenlijk gebruikt worden om te voorspellen wat iemand gaat of wil doen en hierop inspelen. “Pre-empting demand.”
“Intentionally is the new frontier in data”
De opgedane inspiratie-nuggets laat ik bezinken op het volgende zwembadfeestje, totdat mijn aandacht wordt getrokken door de roze opblaasflamingo’s. Ik. Moet. Hier. Op. De komende 30-minuten bied ik alle aanwezigen behoorlijk wat entertainment door continue van dat opblaaskreng af te vallen. Mission eindelijk accomplished tank ik nog even een roseetje weg en daarna door naar de volgende poolparty.
DDB en Result hebben Ruud de Wild uitgenodigd plaatjes te draaien. Gezellig! De daaropvolgende stop is WeTransfer, die weer echt alles uit de kast hebben getrokken om Cannes te vermaken. Een prachtige villa, goede muziek en goede crowd. En last but not least, ze hebben een treintje om mensen weer terug te brengen naar de Croisette. Tja je heet wetransfer of niet.
Eindelijk aangekomen bij Sizzer's Shindig is de energie eigenlijk op, maar de dj is zo goed dat snoeihard dansen de enige optie is. En meezingen. Vijftien 80’s meezingertjes is dat beetje stem dat ik nog had ook weg.
DAG 5 - VRIJDAG 24 JUNI
Vrijdag, de laatste dag van het CannesLions Festival. Na een week van te veel feest-opties, staat er vrijdag maar één ding op het menu: The Last Resort. Het uitzicht is het taxi-ritje de bergen in meer dan waard. En goed volk, goede muziek en goede vibe zorgen voor een perfecte weeksluiting.
En dan komt er altijd weer dat moment waarop je denkt een echt goed idee te hebben. Nog even van de Côte d'Azur genieten vanaf het dak van het Carlton Hotel.
Samen met een partner-in-crime zetten we onze zinnen op dat leuke torentje.We vinden op de bovenste verdieping een luik in het plafon. Staande op een wankel trappetje krijgen we het luik open en klauteren er doorheen. Ik als laatste. Half zitten in de plafon-opening besluit het trappetje er geen zin meer in te hebben. Het ding kukelt om en ik erachteraan. Het was maar 2,5-3meter, maar toch Fuck. Auch. Dom. Lomp.
Ik strompel zonder een ‘Côte d'Azur-by-night-selfie’ terug naar m’n appartement.
DAG 6 - ZATERDAG 25 JUNI
We beginnen de dag met een enerverend bezoekje aan Cannes Hospital na aanleiding van mijn duikeling in het Carlton. Een mannelijke dokter in groene yoga-pants laat me x-rays van mijn kont zien en vertelt dat ik niets heb gebroken. Ik ga wel gebroken terugkomen uit Cannes, maar niet gebroken. En niet bruin, wel bont en blauw.
DE CONCLUSIE
Ligt inspiratie in Cannes gewoon op straat?
Het antwoord is natuurlijk JA. Inspiratie ligt overal op elke straat. Je moet wel om je heen blijven kijken en openminded zijn. Leer geïnspireerd te raken door de dingen en mensen om je heen. Ik heb afgelopen week veel nieuwe mensen ontmoet; met mooie verhalen, ambities en ideeën. Hierdoor heb ik ook weer nieuwe ideeën en energie gekregen. En er gaan zeker een aantal samenwerkingen uitrollen.
Heb ik afgelopen week veel nieuwe kennis opgedaan, nieuwe technologieën ontdekt en ben ik geïnspireerd geraakt door werelds' beste creatieve werk? NEE. Daarvoor had ik echt een festivalpas moeten hebben. Gelukkig hebben de vrienden van CannesLions wel nog 16 talks geupload op hun Youtube-kanaal, dus geniet (tijdelijk) van talks door o.a. Wired, Google en Contagious .
TOT VOLGEND JAAR!